Week 7

Daar zit ik dan, maandag avond, achter mijn iMac, voor een nieuwe blog. Geen woord komt uit mijn vingers. Al weken leef ik naar deze week toe, de week van mijn operatie. Morgen ochtend vlieg ik naar Turkije waar ik woensdag geopereerd wordt. Ja, de spanning stijgt en merk aan alles dat ik er niet helemaal bij ben. Denk momenteel aan één ding; mijn operatie. Is dat gek? Nee, ik denk het niet. Het is natuurlijk een hele onderneming waar ik mij zo goed mogelijk op heb voorbereid. Voor mijn gevoel heb ik er alles aan gedaan en ben ik klaar voor de grote dag van woensdag.

Afscheid

Het komt nu allemaal zo dichtbij, mensen nemen ‘afscheid’, wensen mij succes en krijg complimenten voor hoe ik er nu uit zie. Het geeft mij zoveel energie als ik alle complimenten hoor en lees. Het geeft mij soms het extra setje om nog harder te knallen om mijn doel te halen en met trots kan ik zeggen; IK HEB MIJN DOEL GEHAALD. Voor mijn operatie wilde ik zo graag onder de 90 kilo komen wat nu ruimschoots gelukt is. Hierdoor heb ik afgelopen week mijn focus op iets anders kunnen leggen; mijn vrienden zien. Heel dankbaar ben ik met Jennifer die mij afgelopen weekend heeft meegenomen naar een prachtig hotel, omdat ze heel goed wist dat ik mij anders zou opvreten. Ik weet dat je dit leest Jen, dankjewel!

Ga je alleen?

Een vraag die ik veel gesteld is. Gelukkig ga ik niet alleen en gaat Deveney mee om mij te verzorgen en te vergezellen in Istanbul.

Hoe ziet mijn verblijf er in Turkije uit?

Aanstaande dinsdag (18 februari 2020) komen we aan in Istanbul (Turkije). We worden opgehaald door een chauffeur van Esteworld waardoor we naar het Hilton hotel gebracht worden. De volgende dag worden we opgehaald en ontmoet ik de chirurg die mij gaat opereren.

Wanneer kom je terug?

Als alles goed gaat en er geen complicaties optreden land ik 28 februari in de avond weer in Nederland.

Eenmaal terug in Nederland, en dan?

Voor een spoedig herstel is het van belang om rust te nemen. Iets wat niet in mijn handleiding staat maar ik toch aan moet geloven. Ik verwacht 4 tot 6 weken helemaal uit de running te zijn. Na deze periode hoop ik mijn dagelijkse bezigheden weer op te pakken.

Koffer is gepakt, vliegtickets en visum zijn geprint en mijn paspoort ligt klaar. Paar uurtjes slapen en de reis die mijn leven doet veranderen gaat beginnen. Ik vind het spannend maar kan niet wachten tot ik ‘verlost’ ben van het overtollige huid. Natuurlijk het herstel wordt zwaar maar ik weet zo goed waar ik het voor doe. Ik probeer jullie dagelijks op de hoogte te houden via mijn blog.

Als laatst wil ik iedereen bedanken voor alle telefoontjes en berichten. Het enorme meeleven geeft mij energie en heel, heel veel kracht. Ik kan niet omschrijven wat het met mij doet. Bedankt.

Het is geen afscheid, maar een tot gauw,

Liefs, Joris